Peloponnese Wine Festival 2018 (Μερος 2)
Πολλά και καλά τα κρασιά των παραγωγών της Πελοποννήσου
που παρουσιάστηκαν στο πανέμορφο Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου.
Η εκδήλωση που οργανώθηκε από την Wine Tuned με την αρωγή του Γρηγόρη Μιχαήλου με έφερε μπροστά σε 400 κρασιά που δοκιμάστηκαν σχεδόν όλα, με εξαίρεση ετικέτες που είχαν ξαναβρεθεί στο ποτήρι μου.
Έτσι κάποια κρασιά –όπως η ερυθρή γκάμα των Σκούρα και Αντωνόπουλου- δεν συμπεριλαμβάνονται στην παρακάτω λίστα, που επιπρόσθετα ίσως να έχει και μια διακύμανση της τάξης του μισού βαθμού σε σχέση με την βαθμολογία των ίδιων κρασιών στις πιο ακριβείς συνθήκες που επικρατούν όταν γράφω για ενότητα “Δοκιμές” του FNLGuide.
Ερυθρα κρασια
Σκλάβος, Οργίων 2016: Εκρηκτική συμπύκνωση και ένταση σταφίδας, φασκόμηλου και δέρματος για το συμβατικό Οργίων. Μέτριο σώμα και μακρύτατη διάρκεια για τη γλυκόπιοτη Μαυροδάφνη που αποφεύγει την παγίδα της υπερωρίμανσης. (8,5/10)
Κτήμα Μερκούρη, Daphne Nera 2012: Επιτομή της αυστηρότητας και του “απόλυτου ασύνδετου” αυτή η Μαυροδάφνη. Όμως η απίθανη διάρκεια, η ορυκτή δομή και τρομακτική οξύτητα θα φέρουν μεγαλεία μετά το 2030! (8,5/10)
Γαία, S 2016:Το φοβερό blend Syrah και Αγιωργίτικου με κέρδισε και πάλι. Και αν το κατάφερε μια φορά με το κασσίς και το μούρο στην μύτη, το κατάφερε διπλά στο στόμα με το μάκρος και τις εκπληκτικές τανίνες του. +10 χρόνια. (8,5/10)
Κτήμα Πυργάκη, 815Alt 2015: Ο αμπελώνας του Ασπρόκαμπου βάζει Cabernet, Merlotκαι Petit Verdot και ο Κώστας Πυργάκης την αχαλίνωτη πληθωρικότητά του φέρνοντας δομή, αγριάδα και πληθωρικότητα στα κόκκινα! Από το 2028. (8,5/10)
Μπίζιος, Νεμέα Single Vineyard 2011: Πυκνή, πληθωρική, επίμονη και ισχυρή, η Νεμέα αυτή βάζει σοκολάτα και θυμάρι πλάι στο μαύρο φρούτο. Και με την ικανότητα για 10ετή παλαίωση θέτει εαυτόν ανάμεσα στις super–Νεμέες! (8,5/10)
Κτήμα Μερκούρη, Ερυθρό 2015: Ένα ακόμα υπέροχο Κτήμα με άφθονη ορυκτότητα, λαμπερό φρούτο και αιμάτινη παρουσία. Ακόμα ασύνδετο αλλά μακρύ και καλοδομημένο. Απόλυτος σεβασμός για ένα κρασί-μύθο! 2023-2030. (8/10)
Λαυκιώτη, Αγιωργίτικο 2012: Τα κρασιά του ιστορικού οινοποιείου ήταν πάντα ισορροπημένα πλην αδιάφορα. Όμως το καλύτερο κρασί της ιστορία του φέρνει αγριάδα βύσσινου και υπέροχη δομή παίρνοντας σου το μυαλό! +10 χρόνια. (8/10)
Τετράμυθος, Cabernet Sauvignon 2015: Και πάλι εξαιρετικό αυτό το πυκνό Cabernetμε την ισχυρότατη δομή. Μελάνι και κέδρος συνθέτουν μια τυπική μύτη, ενώ αυστηρότητα, διάρκεια και τανίνες θα οπλίσουν το κρασί ως το 2028. (8/10 )
Μέγα Σπήλαιο, Merlot/ Μαύρο Καλαβρυτινό 2017: Αρκετά πυκνή και εκφραστική μύτη με μαύρο φρούτο, μελάσα και μαύρη ζάχαρη. Όμως το κρασί δεν είναι υπερώριμο, αλλά αντίθετα διαθέτει αγριάδα και δομή για 5ετία. (7,5/10)
Λαντίδης, Χρυσάμπελο 2017: Τυπικό δείγμα της ποικιλίας Cabernet Sauvignon με βότανα και πράσινη πιπεριά να τυλίγουν το κοκκινόμαυρο φρούτο. Στα συν η καλή τιμή του, στα πλην η επιθετικότητα των λίγων (ευτυχώς) τανινών. +3 χρόνια. (7,5/10)
Αμπελώνες Ζαχαριά, Αγιωργίτικο Bio2016: Μια ευχάριστη έκπληξη που δεν κερδίζει τις αρχικές εντυπώσεις με τις χαμηλές εντάσεις βύσσινου και κερασιού. Κερδίζει όμως τις τελικές με τον αρκετά μακρύ, ζουμερό χαρακτήρα του! (7,5/10)
Τετράμυθος, Αγιωργίτικο 2017: Πάντα γεμάτο δροσιά και σπαρταριστό φρούτο αυτό το ιδιαίτερο Αγιωργίτικο από τα Καλάβρυτα. Το σώμα του είναι μέτριο και η αίσθηση αέρινη, βοηθούμενη από όμορφες τανίνες. +3 χρόνια. (7,5/10 )
Σεμέλη, Aetheria Ερυθρό 2015: Όνομα και πράμα αυτό το blend Syrah, Merlot και Cabernet Sauvignon με φίνα, λουλουδάτη (αν και κλειστή) μύτη. Το στόμα ενισχύει την φινέτσα αφού διαθέτει καλή οξύτητα και σχετικά μαλακές τανίνες. (7,5/10)
Τρουπή, Φτέρη Ερυθρό 2016: Ο ορεινός αμπελώνας του Ψαριού δίνει τον καρπό του για αυτό το ζουμερό, μαλακό, βουτυράτο Αγιωργίτικο. Το σώμα είναι σχετικά ελαφρύ, ενώ το κεράσι της μύτης συμπληρώνεται από πιπέρια στο τελείωμα. (7/10)
Κτήμα Παπαϊωάννου, Νεμέα 2014: Η πλέον αρχέτυπη Νεμέα και πάλι σε φόρμα, με την οξύτητα να παίρνει τα ηνία από τις μαλακές τανίνες ως ιπποδύναμη του κρασιού. Κατά τα άλλα βάζει βότανα και δέρμα δίπλα στο κοκκινόμαυρο φρούτο. (7/10)
Νέστωρ, Cabernet Sauvignon 2014: Και δεν δρέπει δάφνες συμπύκνωσης και θυμίζει κρασί παλαιάς κοπής. Ωστόσο δέρμα και χόρτα πάνε πλάι-πλάι με βατόμουρα και μπαχάρια, ενώ το έντονο flavorπροσθέτει πόντους ουσίας. (7/10)
Cavino, Atelier 2016: Εξαιρετικό valueπροσφέρει και πάλι αυτό το βανιλάτο blend Cabernet Sauvignon και Μαύρου Καλαβρυτινού. Μνήμες μαύρων φρούτων και χόρτου συνδυάζονται με ελαφράδα και σωστές ισορροπίες. (7/10)
Έδανος, Τρίλιζα Merlot 2017: Σίγουρα αυτό το Merlot δεν προσφέρει τα κεράσια και τα βατόμουρα της μύτης με τον πιο πυκνό τρόπο. Όμως χαρίζει υπέροχα την ευκολία και την στρογγυλάδα της ποικιλίας χωρίς να γίνεται γλυκερό. (7/10)
Γλυκα Κρασια
Παρπαρούσης, Μοσχάτο Ρίου- Πατρών 2014: Το σπουδαίο Ελληνικό γλυκό κρασί και πάλι ξεμυαλίζει, αν και τα αρώματα βερύκοκου mi cuit και ανανά δεν είναι ακόμα εκρηκτικά. Όμως το flavor και η επίγευση αρμπαρόριζας εντυπωσιάζουν. (9/10)
Οιν. Μονεμβασιάς, Malvasia- Μονεμβασιά 2012: Η Ελλάδα έχει βρει εδώ άλλον ένα κορυφαίο ΠΟΠ εκπρόσωπο. Καραμέλα και καρύδι ντύνουν την μαρμελάδα ροδάκινο, ενώ τα σάκχαρα ρεφάρονται τέλεια από εκπληκτική οξύτητα. (9/10)
Κτήμα Μερκούρη, Χόρταις 2008: Πυκνό άρωμα βοτάνων, φράουλας και φρέσκου σύκου για αυτή τη Μαυροδάφνη που απαιτεί παλαίωση παρόλη την ηλικία του. Αιτία οι στιβαρές τανίνες που προσδίδουν δομή σε αυτό το επίμονο κρασί. (7,5/10)
Συντάκτης: Σίμος Γεωργόπουλος
First published in FNL Guide